-
1 zemin
грунт (м) по́чва (ж)* * *1) по́чва, земля́2) фон, грунт; осно́ва тж. перен.zemini beyaz bir basma — ткань с бе́лой осно́вой
bir anlaşma zemini bulamadılar — они́ не могли́ найти́ осно́вы для договорённости
••- zemin ve zamana uygun
- zeminde
- bu zeminde
- bu zeminde bir şey yazınız
См. также в других словарях:
zemin — is., Far. zemīn 1) Taban, döşeme, yer Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. M. Ş. Esendal 2) Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk… … Çağatay Osmanlı Sözlük
